อาลัยรัก น้องชายพี่ สุดเขต(โอ)


   ความโศกเศร้าเข้ามาเยือนอีกครั้ง  ด้วยน้องชายที่เหลือกันแค่สองคนกับผมได้มาเสียชีวิตลงไป  ด้วยอุบัติเหตุปืน  ที่บ้านของตนเอง

ผมมีพี่น้องร่วมท้องกัน 4 คน  พ่อ-แม่เสียชีวิตได้หลายปี  มีพี่สาว 2 คน เสียชีวิตตั้งแต่เยาวัย  ผมคนที่ 3 และน้องชายสุดท้อง  น้องชายเป็นคนร่าเริง  ไม่เก็บกดเรื่องราวต่างๆ  มีอะไรจะพูดและคุยกัน

ครอบครัวน้องชาย  มีบุตร 2 คน ซึ่งกำลังเรียนชั้นประถมฯ  เขากำลังสร้างครอบครัวโดยยึดหลักเศรษฐกิจพอเพียง

ตั้งแต่เล็กยันโต  ผมไม่เคยเห็นน้องชายเสียใจเรื่องอะไรเลย  เพียงหากมีอะไรที่ผิดพลาด  ก็จะแก้ไขไปด้วยดี

เพื่อนฝูงที่คบกันก็มีแต่คนรักใคร่  สมัยเด็กน้องชายเรียนเทคนิค สาขาโยธา  เมื่อเลิกเรียนเพื่อนฝูงจะมาหาที่บ้าน  นั่งพูดคุยกันตามประสาเด็ก  แต่ไม่ใช่การกินเหล้าเมายา  ซึ่งผิดกับผมที่ไม่ค่อยอยู่บ้าน  จะออกไปหาเพื่อน

*ด้านการทำงาน  น้องชายเคยทำงานที่เทศบาลแห่งนึง  ในตำแหน่งผู้ช่วยช่าง  ทำได้พักหนึ่งก็ลาออก  น้องคนตรงบอกว่ารับไม่ได้กับการโกงกิน  เขาลาออกมาประกอบอาชีพอิสระ



    สิ่งที่น้องชายชอบและโปรดปรานก็ คือ วัว  บัดนี้คงไม่มีอีกแล้ว  คนที่จะมาดูแลหาอาหารให้พวกเจ้ากิน  



    สถานที่ที่นำเถ้าถ่านไปลอยอังคาร  วันนั้นฝนตกจึงไม่สามารถถ่ายภาพขณะลอยอังคารได้



***อีกอุทาหรณ์หนึ่งสำหรับท่านที่ชอบเล่นปืนครับ  ต้องมีทักษะและที่สำคัญต้องมีสติรอบคอบ***

------------------------------------------------


*อดคิดถึงเหตุการณ์ในอดีตไม่ได้  น้องชายถูกรังแกจากรุ่นพี่ที่เทคนิค  และเราเมื่อเห็นน้องชายโดนรังแก  เลือดมันข้นกว่าน้ำ  ต้องออกไปช่วยเหลือ  

*คิดถึง  ลูกผู้ชายสองคนต้องทะเลาะกัน  สาเหตุเพราะอารมณ์ที่วันรุ่นทั้งคู่

*คิดถึง  ยามพี่สอนน้อง  น้องจะนั่งฟังนิ่ง  โดยไม่โตตอบใดๆ  และน้อมรับเอาไปปฏิบัติ



ความคิดเห็น